Latince adı ‘Avena sativa’ olan Yeşil yulaf, bir buğdaygiller familyasındandır. Anavatanı Asya’nın batısı, Avrupa’nın doğusu olarak biliniyor. Ülkemizde Marmara, Ege ve İç Anadolu bölgelerinde yaygın olarak yetişir. Otsu bir tahıl bitkisidir.
Yeşil yulafın beyaz, siyah, sarı, kırmızı ya da boz tohumlu, uzun veya kısa saplı çok çeşidi vardır. Günümüzde yeşil yulaf, arpa ve çavdardan daha çok üretilen bir tahıldır. Serin ve nemli iklimleri sever. Yeşil yulaf unundan hazırlanan hamur kabarmadığından ekmek yapımında kullanılmaz. Daha çok lapa veya gözleme türü yiyecekler yapılır. Yeşil yulaf eskiden buğdayın pahalı olduğu dönemlerde onun yerini alacak kadar ün salmıştır. Ortaçağda en meşhur yemeklerden biri yulaf lapasıydı. Bugün de yeşil yulafın gıda ürünleri arasında hatırı sayılır bir ünü vardır.
Yeşil yulaf bitkisinden; yeşil yulaf çayı, yeşil yulaf tentürü, yeşil yulaf ekstresi, şampuanı üretilir.
[1] Türkiye’de Bitkiler İle Tedavi_Prof.Dr.Turhan Baytop (s362)